بسم الله الرحمن الرحیم

فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَی ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ : اگر کسی جزتو از گناهم آگاه می‌شد هرگز آن را انجام نمی‌دادم


سلام عزیزان . جان ِ«داجی خانم» برایتان بگوید که:«من، تک دختر پدر و مادرم هستم . البته خدا ، اول 3تا پسر به ایشان عنایت می کند بعد من را و بعد دوباره یک پسر. بر خلاف غالب قدیمی های شهرمان، پدر و مادرم ،عاشق دختر بودند ولی خدا فقط یک دختر برایشان تقدیر فرمود. این امر باعث شد سوگلی پدر و مادرم (و البته الان سوگلی برادرهایم هم) باشم.
یادم هست که اولین روزه های من مصادف شده بود با عید نوروز . یادم نیست چند ساله بودم فقط مطمئنم خیلی کوچک بودم و هنوز به سن تکلیف ،مشرّف نشده بودم. همراه با پدر و مادرم و برادرهایم به دیدن بزرگترها میرفتیم ،همه جز برادر کوچکم ،روزه بودند من هم مثل همه ی بچه ها، از بزرگترهایم الگو برداری می کردم . وقتی به من شیرینیِ «پفکی » تعارف میکردند پدرم با اشتیاق نگاهم میکرد تا عکس العمل مرا ببیند . با صلابت تمام و با نیم نگاهی به پدر و مادرم میگفتم :«ممنون نمیخورم آخه روزه ام» آن لحظه، ذوق زدگی همه بویژه پدرم ، بسیار دیدن داشت . خودم هم خیلی لذت میبردم. به طوری که کاملاً آن لحظه با تمام جزئیات ،در خاطرم ثبت شده است .
یادم هست یک روز حدود نیم ساعت مانده به اذان مغرب ، در زیر زمین خانه مان رفتم وبعد از اینکه مطمئن شدم کسی مرا نمی بیند فقط و فقط یک عدد پسته خوردم. آنقدر سن کمی داشتم که متوجه نمی شدم یک پسته ، که فقط طعمش تا گلو میرسد میتواند زحمت یک روز مرا از بین ببرد . الان که به یاد آن روز می افتم بسیار حسرت میخورم که چرا متوجه نبودم و چنین کاری کردم. البته آن روز، نگرانی دیگری هم داشتم و آن هم آشکار شدن رازم در پیش دیگران بود ، دیگرانی که همیشه به چشم قدّیسه به من می نگریستند.»
مطمئنم غالبا در «یوم الحسرت و یوم تبلی السّرائر»همین غصه را داریم که چرا نفسِ حقیرمان با گناهانی که لذتش آنی و گذرا بود، اعمال یک عمرمان را هبط کرد. و از آن بدتر این نگرانی که مبادا نزد دیگران بویژه پدران حقیقی مان (حضرات معصومین علیهم السلام ) آبرویمان برود .مقیاس کوچک آن حسرت و آن نگرانی را الان درک میکنم . مگر اینکه خداوند به حق بزرگی و کرامتش مرحمت نموده و آن خطاها را ببخشد وگرنه….
آه. یا ستار العیوب
أمان ز لحظه ی غفلت که شاهدم هستی
#اولین_روزه_من
#پویش_تولید_محتوا
#بازآفرینی_محتوای_دینی
#تولیدی #به_قلم_خودم
#همنوا_با_ابوحمزه #فراز_ششم