وَ لا یَعْتَرِضُ عَلَیْکَ اَحَدٌ فِی تَدْبیرِکَ «الهی رِضاً بِرِِضِاکَ، صََبراً عَلی قَضائِک یا رََبََََّ لا الهَ سِواکَ…»
******************************************

سلام عزیزان. داجی خانم (#داجی_خانم)هستم ? .الحمدلله تا الان سعی کردم راه آن دسته بنده هایی را انتخاب کنم که از مقدّراتی که مولایشان،تقدیر فرموده راضی هستند. دلیل این امر را هم در چند چیز می دانم :اول به خاطر شخصیت پدر و مادرم که همیشه راضی به رضای خدای علیم و حکیم بوده اند (هم در کلام هم در عمل)، دوم به خاطر تعالیم اهل بیت علیهم السلام که به اندازه ی ظرفیت ناچیزم از بزرگان فرا گرفته ام و آخر به دلیل اسمم ؛استاد بزرگوارمان می فرمودند اسامی روی شخصیت افراد تأثیر می گذارد از آنجا که من هم اسمم «راضیه » است و هم فامیلم «شکرانی» است شاید دوبرابر این تأثیر را پذیرفته باشم ? . از شما چه پنهان وقتی متوجه شدم که رضایت بنده ،نشانه رضایت خداست بسیار خوشحالم ، خدا را بر این نعمت شاکرم واز او میخواهم که این صفت ( و به قول امروزی ها این آپشن ? )را در من تقویت فرماید(1) البته خودم گمان میکنم که این آیه را تا حدّی باور کرده ام * که می فرماید:« عَسَىٰ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ»(2).
چرا که خداوند مدبّر الامور است یعنی دور اندیش است به خاطر عالم بودن به سرّ ونهان،همه چیز را لحاظ میکند و تصمیم گیری می فرماید.اما چگونه ؟ ? اساتید اخلاق می فرمایند: خدا طبیب است، نیاز سنجی میکند و داروی مورد نیاز را تجویز می کند (3) خدا آشپز و گارسونِ ما نیست که بر طبق میل ما امور را تدبیر کند . پس انسان عاقل،هر دارویی که طبیب حاذق و عالمش، تجویز کرده استفاده می کند نه اینکه مانند یک بچه کوچک به هر دارویی به خاطر تلخی یا درد آن اعتراض کند و البته که آن اعتراض ره به جایی نبرد مثل کودکی که دلش میخواهد با سوزن های خیاطی بازی کند وقتی مادر مهربان و حکیمش ، سوزن ها را از او میگیرد هرچه میخواهد جیغ بزند و گریه کند ? ? در تصمیم مادر، تأثیر نخواهد گذاشت.
البته امر مشتبه نشود که باید از آن دسته افرادی باشیم که به فکر اصلاح خود و شرایط زندگیشان نیستند و آثار وضعی گناهشان را به خدا نسبت می دهند ؛ چون خداوند می فرماید «مَا أَصَابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِکَ»(4).
فراموش نکنیم ،گاهی خدا لازم میداند اگر امیدی به اصلاح انسان هست وجودش را در آتش ابتلا ها حرارت دهد تا نا خالصی های او را بزداید یا عیار او را ارتقاء دهد( والله أعلم)
اللهم غیِّر سوء حالنا بحسن حالک
الحمدلله کما هو اهله
(1)د ر چهار جای قرآن کریم آمده است: «رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ؛2 خداوند از آن‌ها راضی است و آن‌ها از خدا راضی هستند.» سوره مائده(5) آیه 119 و سوره توبه(9) آیه 100 و سوره مجادله(58) آیه 22 و سوره بینه(98) آیه 8.
خدای متعال به حضرت موسی علیه السلام فرمود: «أَنَّ رِضَایَ‏ فِی‏ رِضَاکَ بِقَضَائِی‏؛ به راستی که رضای من در راضی بودن تو به قضای من است.»( کلیات حدیث قدسی، ص158.)
ازمولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز نقل شده است که حضرت فرمود:«عَلَامَةُ رِضَا اللَّهِ سُبْحَانَهُ عَنِ الْعَبْدِ رِضَاهُ بِمَا قَضَی بِهِ سُبْحَانَهُ لَهُ وَ عَلَیْه‏؛ نشانه رضایت خدای سبحان از بنده، رضایت بنده از آن چیزی است که خداوند برای او مقدر کرده است، چه خوشایند او و چه ناخوشایند او باشد»(تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص104)
(2)سوره بقره( 2) آیه 216
(3) یا طبیب من لا طبیب له
(4) سوره نساء( 4) آیه 79
*(قصد دارم یک روز هم برای تفاوت بین دانستن و باور کردن مطلبی بنویسم إن شاءالله.)
#پویش_تولید_محتوا
#بازآفرینی_محتوای_دینی
#تولیدی #به_قلم_خودم
#همنوا_با_ابوحمزه #فراز_هشتم