ا❁﷽❁ا

⚜️الحاضِر⚜️

«حاضر» به معنای حیّ، مقیم (1)، موجود، و خلاف غایب است (2). وجود مقدس حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا فداه) اگرچه غایب از أبصار، اما حاضر در أمصارند و اگرچه غائب از عیون، اما حاضر در أفکارند (3). در حقیقت غیبت امام از گناهان ماست (4)، و الا امام، حاضر در هر مکان، و مطلع و محیط بر جمیع مکنونات ضمائر و سرائر بوده و آنی از أخبار و أحوال خلق غافل نمی باشند (5)، در شرق و غرب زمین سیر می کنند، در موسم حجّ هر سال‏ حاضر مى ‏شوند، مردم را مى ‏بینند و آنها را نیز مى ‏شناسند، و نیز مردم ایشان را مى ‏بینند، ولى نمى ‏شناسند (6). در عین حال، غیبت در قلوبِ منتظران حقیقی که معرفت به امام زمانشان دارند، بمنزله مشاهده خواهد بود (7).

«بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنَّا، بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ عَنَّا»؛
جانم به فدای حقیقت پنهان و غایب از نظری که دور از ما نیست. جانم به فدای آن عزیز جدا از مایی که هرگز از ما جدا نیست.
(فرازی از دعای شریف ندبه)

ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا

(1) الصحاح، ج‏ 2، ص 632
(2) جمهرة اللغة، ج‏1، ص 515
(3) فرازی از زیارت حضرت بقیة الله الأعظم (أرواحنا فداه)
بحارالانوار، ج 99، ص191
(4) «و غیبته منا …».
تجرید الاعتقاد، ص 221؛ القول السدید فى شرح التجرید، ص 347
(5) «… فَإِنَّا نُحِیطُ عِلْماً بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُم‏ … وَ إِنَّا غَیْرُ مُهْمَلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاء، وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا [وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ‏] عَلَى اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا فَمَا یُحْبَسُ عَنْهُمْ مُشَاهَدَتُنَا إِلَّا لِمَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُه‏».
الخرائج و الجرائح، ج‏2، ص 902 و 903
(6) «وَ اللَّهِ إِنَّ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ لَیَحْضُرُ الْمَوْسِمَ کُلَّ سَنَةٍ فَیَرَى النَّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لَا یَعْرِفُونَهُ».
کمال الدین و تمام النعمة، ج‏ 2، ص 440
(7) امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «النِّعْمَةُ الظَّاهِرَةُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنَةُ الْإِمَامُ‏ الْغَائِبُ‏ فَقُلْتُ لَهُ وَ یَکُونُ فِی الْأَئِمَّةِ مَنْ یَغِیبُ قَالَ نَعَمْ یَغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَ لَا یَغِیبُ عَنْ‏ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَ هُوَ الثَّانِی عَشَرَ مِنَّا»؛
نعمت ظاهری، امام ظاهر است و نعمت باطنی، امام غائب است. به ایشان گفتم: آیا در میان امامان کسى خواهد بود که غائب می‌شود؟ فرمود: آرى شخص او از دیدگان مردم غایب مى‏ شود امّا یاد او از قلوب مؤمنین غایب نمى ‏شود و او دوازدهمین ما امامان است.
کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص 368

نیز امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «… إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ …»؛
مردم زمان او که معتقد به امامت وی هستند و منتظر ظهور او هستند، از مردم تمام زمانها بهترند؛ زیرا خداوند عقل و فهمی به آنها داده که غیبت در نزد آن ها حکم مشاهده را دارد.
همان، ج1، ص 320

#بقیه_الله_خیر_لکم_ان_کنتم_مومنین
#اسامی_القاب_صفات_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف
#الحاضر